Nasza polska ukochana rasa Owczarek Podhalański. Niestety ludzie mało wiedzą o tej rasie, więc postaram się ją pokrótce z mojej strony opisać. Ukochane owczarki są cudownymi stróżami opiekunami naszych domów jak i zarazem naszymi oddanymi obrońcami gotowe „wskoczyć za nas w ogień” dają nam wiele radości w ich wychowywaniu i szkoleniu. Cudowni towarzysze na długie spacery i zimowe smutki przy kominku, są wielkimi pieszczochami które uwielbiają, głaskanie, drapanie, przytulanie. To rasa inteligentna, myśląca, widać to w jej zachowaniu, na każdym kroku. Tak wiec nie robią nic głupiego, gdy szczekają maja powód, są nie ufne do obcych i jako jedna z niewielu ras widzą nie tylko rodzinę i obcych, ale też przyjaciół których akceptują, lecz nie ufają im do końca. Uwielbiają jeść, ale nie od obcych każdego kogo nie znają traktują z dużym dystansem i nie ufnością. nie są to pieszczochy dla rzadkich gości naszego domu i nikogo obcego. Bardzo ciekawe i wścibskie, uczą się błyskawicznie i rozumieją więcej niż można by się spodziewać, oddane i kochające.
Podhalany nie są rasą wszechstronnie użytkową, jednak są świetne w tym do czego zostały stworzone. Jako psy pasterskie wypasające owce oferują swojemu właścicielowi doskonałego stróża, obrońce rodziny oraz domu. W psychice mają głęboko zakożenioną czujność i nie ufność do obcych jednak są przy tym spokojne w przeciwieństwie do wielu ras które są często bezmyślnie agresywne, a wręcz potrafią być niebezpieczne nawet dla własnego "stada". Podhalany są psami szalenie inteligentnymi, co wraz z wcześniej wymienionymi cechami tej rasy daje nam psa, którego naprawde ciężko jest "przekupić", nie tylko złodziejowi, lecz także znajomym którzy odwiedzają nasz dom. Owczarek podhalański jest psem o silnym instynkcie stadnym, pozwoli małemu dziecku jeździć na sobie jak na koniu, spać na nim i targać za uszy, jednak obcemu z ręki jadł nie będzie (nawet bez szkolenia), nie pozwoli się głaskać, ani odejść od stołu bez zgody właściciela, pod nieobecność swoich państwa nie pozwoli zabrać naszego dziecka na spacer przez osoby trzecie które mogły wielokrotnie odwiedzać nasz dom, a których nie uważa za stado, zaś nowy chłopak naszej córki może być pewny że pies będzie jego cieniem przez najbliższe 3 miesięce. Owczarek podhalański nadaje się dla rodzin z dziećmi, najlepiej z własnym ogródkiem, lubi spacery choć jest raczej umiarkowanie aktywny i pokojowo nastawiony do innych zwierząt.
Jako rasa polska Podhalan świetnie czuje się w naszym klimacie, zarówno w zimie jak i w lecie lepiej znosi nasze warunki niż większość ras obcych, których w zimie lub w lecie poprostu nie ma bo nie wytrzymują warunków. Podhalan będzie zawsze przy nas.
Dużo obaw niesie ze sobą biała szata tej rasy. Owszem Podhalany się brudzą jak wszystkie psy, ale bardzo łatwo się czyszczą mają taki włos że ziemia czy błoto obsypują się same (bez szczotkowania) i nie pozostaje ślad na białym futrze. Nie miejmy złudzeń nikt przy wypasie owiec nie miał by czasu pielęgnować futra tego psa (wyczesywać codziennie), a mimo to są one białe.
Owczarek Podhalański pochodzi od azjatyckich molosów, które znajdowały się na terenie Europy ponad 1000 lat temu i były początkiem również wielu innych ras. Osobniki tej rasy są duże, dobrze umięśnione o masywnym kośćcu. Wiąże się to z charakterem użytkowania tej rasy albowiem głównym ich zadaniem było wypasanie i obrona owiec przed drapieżnikami w górzystym terenie. Psy te były również wykorzystywane przez policję i wojsko, lecz dziś są to głownie psy do towarzystwa tak jak i większość współczesnych psów oraz stróżowania. Rasa ta osiąga od 60 do 70 cm wzrostu oraz do 50 kg masy ciała choć większość nie osiąga aż takich rozmiarów. Sierść jest maści białej o prostym włosie, który zadziwiająco łatwo się czyści. Isntynkt obronny oraz stróżowania jest bardzo silnie zakorzeniony w psychice tej rasy, do tego są to psy bardzo inteligentne, spokojne i nie ufne do obcych dlatego nawet bez specjalnego szkolenia świetnie nadają się na domowego obrońce lub stróża.
Owczarki podhalańskie najczęściej zapadają na:
dysplazja stawu łokciowego i biodrowego
entropium i ektropium
skręt żołądka i niedrożność jelit
Dla rasy owczarek podhalański wymaganymi przez Związek Kynologiczny w Polsce badaniami jest:
badanie na dysplazję stawu biodrowego
Tatra shepherd dog, Polnischer Berghund, Owczarek tatrzański, Tatra Mountain Sheepdog, Berger polonais de Podhale.
Grupa FCI: I - Owczarki Sekcja 1
Wzorzec rasy FCI nr 252
Wygląd ogólny:
Pies mocnej, zwartej budowy znamionującej siłę i ruchliwość.
Proporcja ciała:
Format prostokątny, psy nieco krótsze niż suki.
Usposobienie i charakter:
Usposobienie spokojne, jest pojętny i czujny.
Głowa:
Proporcjonalnej wielkości, trzymana średnio wysoko zarówno w ruchu jak i gdy pies stoi.
Czaszka:
Patrząc z profilu lekko zaokrąglona; bruzda czołowa płytka; krawędź czołowa wyraźnie zaznaczona, jednak niezbyt ostro załamana.
Nos:
Czarny, średniej wielkości, z szeroko otwartymi nozdrzami.
Pysk:
Silny. zwężający się stopniowo, jego długość jest nieco większa lub równa długości głowy.
Fafle (wargi):
Sprężyste dobrze przylegające o ciemnej krawędzi.
Zęby:
Mocne, ustawione regularnie. Zgryz nożycowy dopuszczony cęgowy.
Oczy:
Średniej wielkości, wyraziste, osadzone nieco skośnie, tęczówka barwy ciemno brązowej, ciemne brzegi powiek.
Uszy:
Osadzone na wysokości zewnętrznego kąta oka lubn nieco wyżej, średniej długości, raczej grube, trójkątne, dobrze owłosione, wewnętrzną krawędzią przylegające do głowy, ruchliwe płaty uszu.
Szyja:
Średniej długości, muskularna, bez podgardla, z obfitą kryzą, górna linia szyji jest wyżej niż linia grzbietu.
Tułów:
Długi i masywny.
Kłąb:
Wyraźnie oznakowany, szeroki.
Grzbiet:
Prosty i szeroki.
Lędźwie:
Szerokie i dobrze polączone.
Zad:
Lekko spadzisty.
Klatka piersiowa:
Głęboka.
Żebra:
Skośne, raczej płaskie.
Brzuch:
Nieznacznie podciągnięty.
Ogon:
Niezbyt wysoko osadzony, noszony poniżej linii grzbietu, gdy podekscytowany powyżej linii grzbietu, ale nie zakrzywiony. Opuszczony sięga stawu skokowego, na końcu może być lekko wygięty.
Kończyny:
Przednie:
Muskularne, mocne lecz o nie zbyt grubej kości, widziane z przodu proste i równoległe.
Łopatki:
Lekko skośne, przylegające.
Śródręcze:
Nieznacznie wysunięte ku przodowi
Łapy:
Zwarte, owalne. Owłosienie między opuszkami. Opuszki silne, twarde i ciemne, paznokcie silne, tępe i ciemne.
Tylne:
Oglądene z tyłu pionowe, widziane z boku odstawione nieco do tyłu, umiarkowanie kątowane.
Staw skokowy/pęcina:
Widziana z boku pionowa.
Łapy:
Tak jak przednie.
Sierść:
Szata:
Na głowie, pysku, na przedniej stronie nóg przednich i tylnych od stawu skokowego w dół sierść jest krótka i gęsta. Szyja i tułów pokryte są długim, gęstym, prostym lub lekko falistym włosem, twardym w dotyku. Podszerstek obfity. Na szyi bogata kryza, uda pokryte obfitym, długim włosem, na ogonie również obfty włos tworzący flagę.
Umaszczenie:
Jednolicie biały, kremowy kolor łatek/plamek nie pożadany.
Wzrost:
Wysokość w kłębie dla psów 65-70 cm, dla suk 60-65 cm.
WADY: wszelkie odstępstwa od wzorca należy uznać za wadę zaś jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa, oraz jego wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
Wady nie dyskwalifikujące:
Każdy pies wyraźnie okazujący fizyczne lub behawioralne odstępstwa od normy powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: samce powinny mieć dwa prawidłowo rozwinięte jądra w pełni usytuowane w mosznie.